Mary Assantewa (52) uit Amsterdam

“Mijn vader heeft me ruim dertig jaar geleden uit Ghana naar Nederland gehaald. Hij woonde hier al eerder met mijn broertje. De eerste herinnering die ik heb is van de kroning van Beatrix in 1980. Dat vond ik erg indrukwekkend, het is me altijd bijgebleven. In het begin heb ik het hier wel moeilijk gehad, het was koud en ik sprak de taal niet, maar inmiddels voel ik me hier erg thuis en voel ik me zowel Nederlands als Ghanees. Ik spreek Nederlands en doe mee aan het leven hier, maar ik ga bijvoorbeeld ook drie keer per week in Afrikaanse kleding naar de Ghanese kerk. Ik naai die kleding zelf van stoffen die ik op de Amsterdamse Dappermarkt koop.

Ik werk al heel lang als huishoudelijke hulp, waarvan nu negen jaar voor Home Works. Ik vind het heerlijk werk en heb vaak lieve mensen. Vaak zijn ze thuis en kletsen we even, maar nooit lang, want ik vind het belangrijk om mijn uren goed te gebruiken. Vanuit Amsterdam Zuidoost, waar ik woon, pak ik de bus of de tram naar mijn werk. Ik vind mezelf best Hollands, maar je zult mij niet op een fiets zien. Daarvoor vind ik de afstanden te groot, en bovendien word ik er hartstikke moe van.

Ik ben alleenstaand moeder van een dochter, Gertrude. In de tijd dat mijn dochter nog klein was vond ik dat wel zwaar, omdat ik geen familie had. Wie moet je om hulp vragen als je kind ziek is en jij moet werken. Inmiddels is Gertrude achttien, en studeert ze visagie en haarverzorging. Ik heb geprobeerd om haar goed op te voeden, maar uit zichzelf zal ze thuis niet snel gaan opruimen of schoonmaken. Soms moet ik een beetje boos op haar worden, en dan doet ze het uiteindelijk wel. Ik houd nou eenmaal van netjes, dat ben ik van huis uit gewend. Daarom heb ik ook wel moeten wennen aan mijn buren, die niet allemaal even schoon zijn.

In de toekomst zou ik het schoonmaakwerk wel willen combineren met oppassen op kinderen. Ik houd heel veel van kinderen, en vind het heerlijk om met ze te werken. Jammer genoeg is het op mijn leeftijd niet makkelijk om me nog om te scholen.”